Celebrating Passion for Food
“प्रेम म्हणजे प्रेम म्हणजे प्रेम असतं, तुमचं आणि आमचं अगदी सेम असतं! ”
आपल्या आईची माया, आजीचा ओलसर जिव्हाळा आणि आपल्या स्वतःच्या घरातील जेवणावरचे प्रेम सगळ्यांचं सारखं असतं.. चुकीचे बोलले काय सांगा? नोकरी करणाऱ्या पालकांचं अपत्य म्हणून पहिल्यापासून ‘ शहाण्यासारखं वाग हां बाळ ‘ असे म्हणून आई सकाळची ८.२३ ची लोकल पकडायला पळाली की घरात मी आणि आजी आम्हा, दोघींचेच राज्य..
…
नुकतीच आंब्याची पाडणी होऊन , पाडव्याला पहिला आंबा ग्रामदेवतेच्या चरणी वाहून मामाने पेट्या बांधून मुंबई पुण्यास धाडल्या. पडवीत एका बाजूला पुढच्या खेपेच्या आढ्या बांधण्यासाठी हापूसचा खच पडलेला , त्याच्या अगदी समोरच्या भागात रायवळ , बिटक्याचे ढीग जिकडे आम्हा बच्चे पार्टीचा मुक्त संचार .. कोपऱ्यात माळ्याच्या जिन्याच्या आधाराने फणसांचे धूड .. बाहेरून घरात शिरणाऱ्याला कोकणमेव्याचा सुवास असा कॉकटेल च्या रूपात नाकात भसाभसा शिरायचा ! आम्हां मावस- मामे भावंडांचं वार्षिक परीक्षा आटपल्यावर दुसऱ्या दिवशीच रातराणीने मुरुडास आगमन झालेलं ! आंब्या – फणसाचा हा ढीग म्हणजे आमची चंगळ आणि त्यासोबत एकमेकांच्या अंगावर आंब्यांच्या चोखून चोथा केलेल्या कोयी नेम धरून मारणे , भाताच्या उंडवीत भसकन घुसणे , समुद्रावर पुळणीच्या डोंगरांत नखशिखांत माखून येणे , विहिरीवरच्या हौदात म्हशींसारखे तासंतास डुंबत राहणे , ह्या अशा खोड्यांनी दोनच दिवसांत घरातल्या आज्या -पणज्यांच्या , मामींच्या , मावशींच्या नाकात दम आणला जायचा ! घरी काम करणाऱ्या तान्या आजोबाला तर दुपारी-तिपारी कारटी कुठं उलथलीत ते हुडकून आणायची तसेच तिन्हीसांजेच्या आधी दम देऊन घरी बसवण्याची एक वेगळीच एक्सट्रा ड्युटी लागलेली !
…
” निसर्गाची करणी नी नारळात पाणी …” अवघ्या महाराष्ट्राचे श्रीफळ म्हणजे नारळ !. आमच्या कोकणात तर नारळावाचून पान हालत नाही . उसळी , पालेभाज्या , आमट्या , वरण , मासे , चिकन , मटण , अहो इतकेच काय गोडधोडाच्या पदार्थांत सुद्धा वेगवेगळ्या रूपांत खोबरे वापरले जाते .
…
एका टुमदार बंगल्यात एक रिपोर्टर तरुणी आगंतुकासारखी परवानगी वगैरे न विचारता , डायरेक्ट आत शिरते . किचनमध्ये धडक मारत तिथे उभ्या असलेल्या एका सदाबहार जोडप्याला आश्चर्याने विचारते , ” सर , आम्ही तुम्हाला चक्क बटाटावडा खाताना पाहतोय..” चेहऱ्यावर जमेल तेवढे लाघवी हास्य ठेवून आपल्या महाराष्ट्राचे लाडके म्हाग्रू उत्तरतात ,” माझ्या आवडीचे चमचमीत पदार्थ मी नेहमीच खातो !” पुढे तिचा भोचकपणा , ” तरीही इतका फिटनेस …” ” ए बाई कशाला नजर लावती माझ्या नवऱ्याला “, असा सुप्रिया मॅडमचा लुक .. यावरही सचिनजींनी ,’ कोणी काही म्हटले तरी मैं वडा खाकर ही दम लूंगा ‘, असा आविर्भाव ठेवून , परत निरागस हसून बायकोकडे डोळे मिचकावून एक मिश्किल सिक्सर लगावलाच . ” बायकोचे प्रेम नि बटाटावडा ..”
…
मागच्याच आठवड्यात मी एका फूड ग्रुपवर कुळथाच्या पिठीची ( https://kalimirchbysmita.com/kuilth-pithla-recipe-in-marathi/ ) रेसिपी आणि त्या संदर्भातला माझा ब्लॉग शेअर केला होता . तो वाचून त्या ग्रुपवर मला इतक्या भावनिक कंमेंट्स आल्या की मला हे कळून चुकले की काही गोष्टी काळाच्या चक्रात बिलकुल अडकून नाही राहत . त्या आठवणी सदैव आपल्यासोबत राहतात .
…