Celebrating Passion for Food
माझ्या मनात शैक्षणिक जीवनातल्या आठवणींचं एक सेफ डिपॉझिट आहे . कधीकधी हळूचकन उघडून तो खजिना मी हृदयाशी घट्ट कवटाळून, आसवांनी जरासं त्याला सिंचन करून , दोन क्षण आनंदाचे, समाधानाचे अनुभवते . माझं शेक्षणिक जीवन हे शाळेपुरतं मर्यादित न राहता , आत्ता आत्ता अगदी २०१७ च्या पोस्ट ग्रॅज्युएशन पर्यंत व्यापलं होतं . रोज आयुष्याच्या शाळेत नवनवीन धडे गिरवतोय, ते वेगळंच !
…
कोकणात नारळ झाडावरून उतरवणे , हा अगदी वेळखाऊ कार्यक्रम असतो ! अहो वेळखाऊ म्हणजे …. सगळ्यात पहिल्यांदा झाडावर चढणारा बाबल्या किंवा सुभान्या किंवा संत्या , या महामानवांची अपॉइंटमेंट घ्यावी लागते . कारण पूर्ण गावात ते सगळ्यात बिझी प्रस्थ असतात . त्यांना दोन दिवस आधी सांगितल्यावर . परत दोन दिवसांनी आठवण करून मग ते चौथ्या दिवशी आमच्या आवारातून लोखंडी गेटच्या बाहेर उभे राहून , माझ्या बाबाला हाळी देतात , ” इनोदा ए इनोदा, माडावर चढुक इलय , आत्ताच टैम .. माघारून हडे नाय येऊचा ! ” मग बिचारा माझा बाबा आपले वय विसरून , हातातला चहाचा कप तस्साच खाली ठेवत जोर्रात गेट उघडायला धावतो ….. जाता जाता आईला ,” शारदे , पोहे नी चा टाक , बाबल्या इलंय “, असे म्हणतो ! आईची लगबग सुरु… रवलीत पोहे धुऊन पडतात !
…
गणेशोत्सव हा महाराष्ट्रात जितक्या आनंदात साजरा होतो तितकाच तो, देशाच्या इतर भागांतही धूमधडाक्यात साजरा होतो . कारणही तसेच आहे … सान -थोर , गरीब- श्रीमंत , जाती-धर्म , साम्य- भेद या पलीकडे जाऊन ज्या देवाशी मानवाने आत्यंतिक जवळीक साधली आहे , तोच हा शिव पार्वतीचा सुकुमार पुत्र !
…
कोकणात तांदूळ हे मुख्य पीक आहे हे आपण शाळेत भूगोलाच्या पुस्तकात कितीदा वाचले असेल . म्हणजे विशेष करून जेव्हा कोकण विभागातील पिके कोणती तेव्हा पाचपेक्षा जास्त नावे मी अगदी घडाघडा तोंडी परीक्षेत बोलून दाखवल्याचे स्मरते .
…
कोकण भागात ताज्या भाज्यांसोबतच कडधान्ये व त्यांच्या उसळी , सांबारं अतिशय आवडीने खाल्ले जातात . श्रावणातल्या पंगतीला मोड आलेल्या कडवे वालाचे बिरडे , मूग-मटकीची मिक्स उसळ , पावट्याचे दबदबीत आणि विसरून चालणार नाही अशी वाटाण्यांची मक्तेदारी या उसळीत , सांबारात दिसतेच !
…
श्रावणातील ग्रामदेवतेची सप्ताह , निरनिराळे सण त्यामुळे गावाला एक निराळीच शोभा आलेली . प्रत्येक अंगणात सकाळीच सडा संमार्जन होऊन कोणी हौशी स्त्रिया रांगोळ्या रेखाटत आहेत , तर कोणाच्या अंगणात देवीचे निशाण अगदी डौलाने वाऱ्यावर डोलतेय . कोणाच्या अंगणात मांडव घालून सत्यनारायणाची यथासांग पूजा पार पडतेय , आणि चुलीवर मंद आचेवर तुपात घोळलेल्या शिऱ्यात पिकलेली केळी घालताना गुरुजींच्या मुखातून ” करिष्ये ssss ” ने अंत होणाऱ्या श्लोकांचे उद्गार कानी पड्तायेत .
…
दिवसाची सुरुवात मस्त पैकी आल्याच्या कड्डक चहाने आणि त्यानंतरच्या पोटभर पौष्टिक न्याहारीने व्हावी याकडे माझा नेहमीच कल असतो . आमच्या घरात सगळेच खवय्ये असले तरी सकाळी मात्र सगळ्यांना साधा सुधा नाश्ताच आपलासा वाटतो . म्हणून रोज नाश्त्याला काय करायचे याचे आठवड्याभराचे वेळापत्रक आदल्या शनिवारी रविवारी तयार करून ठेवते म्हणजे आयत्या वेळी घाई होत नाही .
…